Słuchaj, Stasiu! Śmiercią nie wolno nikomu szafować, ale jeśli ktoś zagrozi twej ojczyźnie, życiu twej matki, siostry lub życiu kobiety, którą ci oddano w opiekę, to pal mu w łeb, ani pytaj, i nie czyń sobie z tego żadnych wyrzutów

Gdy Staś Tarkowski ( „W Pustyni i w puszczy”) w swojej opowieści doszedł do tego jak zabił Idrysa i Gebhra wówczas zaciął się, zatrzymał.. Wtedy ojciec położył mu rękę na ramieniu i rzekł: „Słuchaj, Stasiu! Śmiercią nie wolno nikomu szafować, ale jeśli ktoś zagrozi twej ojczyźnie, życiu twej matki, siostry lub życiu kobiety, którą ci oddano w opiekę, to pal mu w łeb, ani pytaj, i nie czyń sobie z tego żadnych wyrzutów.” . I Staś poczuł, że spadł mu z ramion wielki ciężar.